ก่อนอื่นขอบอกว่าแฟนบอลของ ลีดส์ ยูไนเต็ด ที่อังกฤษแม่งเกลียด แมนฯ ยูไนเต็ด จริงๆนะครับ เกลียดแบบถึงกึ๋น เกลียดอย่างขี้ และเกลียดเหี้ยๆเรื่องนี้ผมเคยเจอด้วยตัวเองแบบเต็มๆแล้ววันหลังจะเล่าให้อ่านกัน
ด้วยอะไรหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็นประวัติศาสตร์อันเกี่ยวเนื่องกับเผ่าพันธุ์อย่าง ‘สงครามกุหลาบ‘ ที่ยอร์คเชียร์กับแลงคาเชียร์เคยรบกันมาในอดีต ด้วยการเป็นคู่ขับเคี่ยวแย่งแชมป์กันในยุคปลาย 60’s รวมถึงการที่ทีมปีศาจแดงชอบไปกระชากดาวเตะตัวเก่งของทีมยูงทองมาเป็นของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็น โจ จอร์แดน, กอร์ดอน แม็คควีน, เอริก คันโตน่า, ริโอ เฟอร์ดินานด์ และอลัน สมิธ
คนอื่นนี่ยังพอทน เพราะไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไข แล้วคิดดูนะครับ อลัน สมิธ เป็นเด็กท้องถิ่นชาวเมือง ลีดส์ โดยกำเนิด !!!
ลองทายซิว่าเขาเป็นแฟนบอลทีมอะไร ???
ถูกต้องนะครับ ลีดส์ ยูไนเต็ด แถมไม่ใช่แฟนบอลแบบธรรมดาๆแต่เป็นแฟนพันธุ์แท้แบบสุดลิ่มถิ่มถูรูไปจนกว่าจะสิ้นลมหายใจซะด้วย
เข้าทีมเยาวชนของ ลีดส์ ตอนอายุ 16 พออายุ 18 ก็ขึ้นทีมชุดใหญ่ได้สำเร็จพลางสถาปนาตัวเองเป็นดาวเตะขวัญใจกองเชียร์ ด้วยลีลาการเล่นอันดุดันแบบถึงลูกถึงเมีย แถมเคยเป็นผู้เล่นคนแรกที่เคยได้รางวัล ‘นักเตะยอดเยี่ยมประจำปีที่เป็นกองเชียร์ ลีดส์‘ จากสโมสรตัวเอง
แต่สุดท้าย อลัน สมิธ กลับสับตีนออกจาก เอลแลนด์ โร้ด เพื่อพุ่งไปใส่ความศิวิไลซ์กว่าที่ โอลด์ แทรฟฟอร์ด ซะอย่างนั้น !!!
เมื่อ ลีดส์ โดนถีบตกชั้นจากพรีเมียร์ หลังจบฤดูกาล 2003/04 เจ้าของสมญา ‘สมัดเจอร์’ จึงจำต้องย้ายทีม แต่การขายวิญญาณให้ปีศาจแดงเป็นเรื่องร้ายแรงเกินกว่าจะรับได้ แม้ในเกมสุดท้าย เจ้าตัวจะจูบตราสโมสรบนเสื้อพร้อมน้ำตาที่ไหลพราก แฟนบอลของทีมยูงทองส่วนใหญ่ก็ยังอยากลากไส้เขาออกมาทางรูตูดอยู่ดี
อย่างไรก็ตาม
ในฐานะผู้เล่นของ แมนฯ ยูไนเต็ด ถือว่า อลัน สมิธ ไม่ประสบความสำเร็จสักเท่าไหร่ทั้งในตำแหน่งกองหน้า และมิดฟิลด์ตัวรับ แม้ลีลาการเล่นอันผาดโผน และการเสียบแบบทะลุดากจะสร้างความชอบอกชอบใจให้บรรดาเด็กผีมิใช่น้อย
โทษฐานที่เป็นกองหน้า อลัน สมิธ ทำลายตาข่ายได้น้อยเกินไป แถมยึดตำแหน่งตัวจริงอย่างถาวรไม่ได้ เพราะตอนนั้น แมนฯ ยูไนเต็ด มีทั้ง รุด ฟาน นิสเตลรอย, เวย์น รูนี่ย์ และ หลุยส์ ซาฮา จนคุณป๋าต้องปรับตำแหน่งใหม่ให้เล่นเป็นมิดฟิลด์ตัวตัดเกมตามคำแนะนำของ รอย คีน
สวมบทใหม่ได้ไม่เท่าไหร่ก็ได้รับบาดเจ็บอย่างหนักระดับข้อเท้าหักจากการบล็อคลูกฟรีคิกของ ยอห์น อาร์เน่ รีเซ่
ฤดูกาล 2006/07 หายเจ็บกลับมาลงสนามให้ แมนฯ ยูไนเต็ด ในพรีเมียร์ลีกเพียงแค่ 9 นัดเท่านั้น ขาดอีกแค่เกมเดียวก็จะได้เหรียญรางวัลชนะเลิศพรีเมียร์ลีก แต่สุดท้ายได้รับการยกเว้นเป็นกรณีพิเศษให้ได้รับเหรียญรางวัลมาคล้องคอ เช่นเดียวกับได้ชื่อว่าเคยคว้าแชมป์ลีกสูงสุด ก่อนจะย้ายไป นิวคาสเซิ่ล ในฤดูกาลต่อมา
หลังจากนั้นก็ระหกระเหินไปที่ เอ็มเค ดอนส์ และน็อตต์ เคาน์ตี้ โดยไม่เคยกลับไปถิ่นเดิม กระทั่งแขวนสตั๊ดไปในปี 2018 นี่เอง
หากไปถามแฟนบอลของทีมกุหลาบขาวแห่งยอร์คเชียร์ในเมืองลีดส์ว่ารู้จัก อลัน สมิธ หรือเปล่า ???
